ವಿನಾಕಾರಣ....ಈ ನಿರಾಕರಣ

ಹೊಸ ಸ್ನೇಹವೊಂದು ತೇಲಿಬಂತು ಮನೋವೇಗದಲ್ಲಿ

ಕಡಲಾಚೆಯಿಂದ ಹಾರಿಬಂತು ನಸುನಗೆಯ ಹೂವು ಚೆಲ್ಲಿ

ಹೊಸಭಾವ ತಂತು, ಹೊಸರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹೊಸಬೆಳಕನ್ನು ಎನಗೆ ತೋರಿ

ನನ್ನೊಳಗಿನ ನನ್ನ ಹೊರತಂದು ಬೆಸೆದೆ, ತಾನೂ ಜೊತೆಗೆ ಸೇರಿ

ಸಾವಿರಾರು ಮೈಲು ದೂರವಿದ್ದೂ ನೋಡು, ಬೆಸೆದಿತ್ತು ನನ್ನ ನಿನ್ನ

ಈ ಸ್ನೇಹವೆಂದೂ, ಘಮಘಮಿಸಲೆಂದು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿದ್ದೆ ಆ ದೇವನನ್ನ

ತಿಳಿಮುಗಿಲ ತುಂಬಾ ಕರಿಮೋಡ ಕವಿದು ಕಾಣಲಿಲ್ಲವೇಕೋ ಏನೂ!

ಕಣ್ತೆರೆದು ನೋಡೆ, ಕಟು ವಾಸ್ತವದ ಛಾಯೆ, ಕೃಷ್ಣಪಕ್ಷವೀಗ ಬಾನು

ನೀ ಹೇಳಲಿಲ್ಲ, ನಾ ಕೇಳಲಿಲ್ಲ ಕಾರಣವು ಏನು ಎಂದು

ತಪ್ಪಿಲ್ಲ ನಂದು, ತಪ್ಪೆಲ್ಲ ನಿಂದು ಎನ್ನುತಲೇ ಕಳೆದೆವೆಂದೂ

ಸ್ನೇಹಕ್ಕೆ ಸಾವಿಲ್ಲ, ನಿನ್ನೆಯ ನೋವಿಲ್ಲ, ಸಾಂತ್ವನವಿಹುದೀ ಮನಕೆ

ಏಕೋ ಏನೋ ಕಾಣೆ, ನಿನ್ನದೇ ನೆನಪು, ಮರೆತಷ್ಟೂ ನನ್ನ ಒಳಗೆ