ಬೂ ಕಲರ್ Shoeವೂ, ‘ನ’= Foxಉಉಊಊ....

"ಹಾಯ್ ಅಮ್ಮಾ... ಅದಿತಿ ಬಂತು ಪೇ ಹೋಮಿಂದ..(ಪ್ಲೇಹೋಂ)" ಎಂದು ಮುಗುಳ್ನಗುತ್ತಾ ನನ್ನಪ್ಪಿದಾಗ ಏನೋ ಹೊಸ ಪುಳಕ.....ವರ್ಣಿಸಲಾಗದ ಆನಂದ. ಪ್ರತಿದಿನವೂ ಇದೇ ಪುನರಾವರ್ತನಗೊಂಡರೂ, ಪ್ರತಿಸಲವೂ ನೂತನ ಭಾವದ ಆಗಮನ. ಬೆಳಗ್ಗೆ ಎಬ್ಬಿಸಿ, ಗಡಿಬಿಡಿ ಮಾಡಿ ತಿಂಡಿ ತಿನ್ನಿಸಿ, ರೆಡಿ ಮಾಡಿ ಕಳುಹಿಸುವಾಗ ಮಾತ್ರ ಉಸ್ಸಪ್ಪ ಅನ್ನಿಸಿದರೂ, ಅವಳು ಹೋದ ಆ ಎರಡೂವರೆ ತಾಸು ಮಾತ್ರ ಮನೆ, ಮನವೆಲ್ಲಾ ಖಾಲಿ ಖಾಲಿ. ಒಂದಿಷ್ಟು ಮೈಲ್ ನೋಡು, ಬ್ಲಾಗ್ ಓದು, ಅಡಿಗೆ ತಯಾರಿ ಮಾಡಿ ಸ್ನಾನ, ಪೂಜೆ ಮುಗಿಸುವ ವೇಳೆಗೆ ಮತ್ತೆ ಹಾಜಾರು. ಬರುವಾಗ, ಅಷ್ಟು ದೂರದಿಂದಲೇ ಟೀಚರ್ ಕಲಿಸಿದ ಹೊಸ ರೈಮ್ಸ್‌ನ ಮೊದಲ ಸಾಲನ್ನು ಗುನುಗುತ್ತಾ, ತನ್ನ ಗೆಳೆಯ/ಗೆಳತಿಯರ ಹೆಸರು ಸರಿಯಾಗಿ ನೆನಪಿಗೆ ಬರದಿದ್ದರೂ ಅರ್ಧಂಬರ್ಧ ಉಚ್ಚರಿಸುತ್ತಾ, ಅವರ ಬಗ್ಗೆ ಏನೇನೋ ದೂರುತ್ತಾ, ಮುದ್ದುಮುದ್ದಾಗಿ ಮಾತಾಡುತ್ತಾ, ಒಳಬಂದು ‘ಹಾಯ್..ಅಮ್ಮಾ..’ ಎಂದರೆ ನನಗೂ ತುಂಬಾ ಹಾಯೆನಿಸುತ್ತದೆ. -

ಅಂದು ‘ಅಕ್ಕಾ, ಪುಟ್ಟಿಯ ಚಪ್ಪಲಿ ಬಾರ್ ಹಾಳಾಗ್ತಾ ಬಂದಿದೆ, ಹೊಸತು ತಗೋಬೇಕು ಈ ಶನಿವಾರ.." ಎಂದು ನನ್ನ ಕೆಲಸದ ಹುಡುಗಿ ಶೋಭಾ ಅಂದಾಗ, ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ಪುಟ್ಟಿ "ಅಮ್ಮಾ ಬೂ(ಬ್ಲೂ) ಕಲರ್ ಚಪ್ಪಲು ಬೇಕು ಪುಟ್ಟಂಗೆ, ಇಲ್ದೇ ಹೋದ್ರೆ ಓಯೆಂಜ್ ಆದ್ರೂ ಅಡ್ಡಿಲ್ಲೆ..." ಎಂದಾಗ ಬೆರಗಾಗಿದ್ದೆ. ಅಬ್ಬಾ! ಇನ್ನೂ ಎರಡೂವರೆವರ್ಷವಷ್ಟೇ. ಈಗಲೇ ಈ ರೀತಿ.. ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಹೇಗೋ... ಎಂದೆನಿಸಿತ್ತು. ಶನಿವಾರ ಅವಳ ಚಪ್ಪಲಿಗೆಂದೇ ಹೊರಟಾಯಿತು. ಕೆಳಮಾಳಿಗೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಚಪ್ಪಲ್ ಅಂಗಡಿಗೆ ನನ್ನವರು ಹಾಗೂ ಅದಿತಿ ಹೋದರು. ನಾನು ಹಾಗೂ ಶೋಭಾ ಕಾರಿನಲ್ಲೇ ಕುಳಿತು ಕಾಯತೊಡಗಿದವು. ಅಬ್ಬಬ್ಬಾ ಎಂದರೆ ೧೫ ನಿಮಿಷವಾಗಬಹುದು, ಆಮೇಲೆ ಅವಳನ್ನು ಪಾರ್ಕಿಗೂ ಕರೆದೊಯ್ದಾರಾಯೆಂತೆಂದು ಅಂದಾಜಿಸಿದ್ದೆ. ಆದರೆ ೩೦ ನಿಮಿಷಗಳಾದರೂ ಅಪ್ಪ ಮಗಳ ಪತ್ತೆಯಿಲ್ಲ. ಸಹನೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪವಾಗಿ ಸೋರ ತೊಡಗಿತು. ಅಲ್ಲಾ... ಕಾಲಳತೆಗೆ ಸೂಕ್ತವಾಗಿರುವ ಒಂದು ಜೊತೆ ಪುಟ್ಟ ಚಪ್ಪಲಿಯನ್ನು ಆರಿಸಲು ಇಷ್ಟೊತ್ತು ಬೇಕೆ? ಅಥವಾ ಇವರು ಮುದ್ದು ಮಗಳಿಗಾಗಿ ತಾವೇ ಚಪ್ಪಲ್ ತಯಾರಿಸಿ ತರುತ್ತಿದ್ದಾರೋ ಎಂದೇ ತಿಳಿಯದಂತಾಯಿತು. ಫೋನಾಯಿಸೋಣವೆಂದರೆ ಮೊಬೈಲ್ ಕಾರಿನೊಳಗೇ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗಿದ್ದರು. ಸರಿ ಇನ್ನೇನು ಮಾಡುವುದೆಂದು ಮತ್ತೆ ೧೫ ನಿಮಿಷ ಹಾಗೇ ಕುಳಿತೆ. ಆಮೇಲೆ ತಡೆಯಲಾಗದೇ ಶೋಭಾಳನ್ನು ಕೆಳಗಿನ ಮಾಳಿಗೆಗೆ ಕಳುಹಿಸಿ ನನ್ನವರನ್ನು ಮೇಲೆ ಕಳುಹಿಸಲೆಂದೆ. ಅವಳು ಹೋದ ನಿಮಿಷದೊಳಗೇ ಇವರು ಕಾರಿನ ಬಳಿ ಬಂದರು.

"ಇದೆಂಥಾದ್ದು ಮಾರಾಯ್ರೆ? ಇನ್ನೂ ಚಪ್ಪಲ್ ಆರ್ಸಿ ಆಜಿಲ್ಯ ನಿಮ್ಗೆ? ಅದ್ರ ಕಾಲಿಗೆ ಸರಿ ಅಪ್ಪುದನ್ನ ನೋಡೀ ತಗಂಡ್ರಾತಪ್ಪ. ಅದ್ಕಾಗಿ ಇಷ್ಟೊತ್ತು ಟೈಮ್ ವೇಸ್ಟ್ ಎಂಥಕ್ಕೆ? ಅದಿತಿಗೆ ಬೋರ್‍ಆಗಿಕ್ಕು.." ಎಂದು ವರಾತ ತೆಗೆಯುತ್ತಾ ಅವರತ್ತ ನೋಡಿದರೆ ಅವರು ಬರೀ ನಗುತ್ತಿದ್ದರು."ಅಯ್ಯೋ ಮಾರಾಯ್ತಿ.. ನನ್ನಿಂದಲ್ದೇ ಲೇಟಾಗ್ತಾ ಇಪ್ಪದು. ನಿನ್ನ ಮಗ್ಳಿಂದನೇಯಾ... ಹೋಗಿದ್ದೇ ಚಪ್ಪಲ್ ರಾಶಿ ಮಧ್ಯೆ ಸ್ಟೂಲ್ ಹಾಕಿ ಕೂತ್ಕಂಡ್ತು. ಆಮೇಲೆ ಒಂದೊಂದಾಗಿ ಹಾಕಿ ನೋಡದು.. ಇದು ಬೇಡ ಅಪ್ಪ, ಇದು ಚಿಂವ್ ಚಿಂವ್ ಹೇಳ್ತಿಲ್ಲೆ.. ಇದು ಬೂ ಕಲರ್ ಅಲ್ಲಾ.. ಓಯೆಂಜ್ ಕೊಡು ನಂಗೆ, ಬಾಕು(ಬ್ಲಾಕ್) ಬೇಡ, .." ಹೀಂಗೇ ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ದು ಆವಾಗಿಂದ. ನಾ ಎಷ್ಟು ಹೇಳಿದ್ರೂ ಕೇಳ್ತಿಲ್ಲೆ.."ಅಪ್ಪ...ಪುಟ್ಟಂಗೆ ಚಿಂವ್ ಚಿಂವ್ ಹೇಳು ಬೂ ಕಲರ್ ಚಪ್ಪಲೇ ಬೇಕು.." ಹೇಳ್ತಾ ಇದ್ದು. ಅದೇ ಕಲರ್‌ನಲ್ಲಿಪ್ಪು ಚಪ್ಪಲ್ ಚಿಂವ್ ಚಿಂವ್ ಹೇಳ್ತಿಲ್ಲೆ.. ಶಬ್ದ ಮಾಡು ಚಪ್ಪಲ್ ಬೂ ಕಲರ್‌ನಲ್ಲಿಲ್ಲೆ... ಎಂತ ಮಾಡ್ಲಿ ಹೇಳು? ಒರೆಂಜ್ ಕಲರ್‌ನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಚಪ್ಪಲ್ ಇದ್ದು, ಚೊಲೋ ಇದ್ದು...." ಎಂದು ಅಸಹಾಯಕತೆ ತೋಡಿಕೊಂಡಾಗ ದಂಗಾಗಿ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ‘ಅಕ್ಕಾ ಇವ್ಳು ಭಾರಿ ಜೋರಿದ್ದಾಳ... ಅಲ್ಲಿ ಪಾಪ ಅವ್ರಿಗೆ ಸಾಕೋ ಮಾಡ್ಬಿಟ್ಟಿದ್ಲು. ಅದು ಕೊಡಿ, ಇದು ಕೊಡಿ, ಆ ಕಲರ್ ಬೇಡ ಅಂತೆಲ್ಲಾ ಹೇಳಿ ಎಲ್ಲಾ ಚಪ್ಪಲಿಗಳನ್ನು ಕೆಳ್ಗೆ ಹಾಕಿ ತಾನು ಮಧ್ಯ ಕೂತಿದ್ಲು.."ಎಂದು ಶೋಭಾಳೂ ಅಂದಾಗ ಪುಟ್ಟಿಯ ಹೊಸ ಅವತಾರ ನೋಡಿದ್ದೆ. ಆಮೇಲೆ ನಾನು ಅವಳ ಕಾಲಿಗೆ ಸರಿ ಹೊಂದುವ ಒಯೆಂಜ್ ಕಲರ್ ಚಪ್ಪಲ್‌ನ್ನೇ ಖರೀದಿಸಲು ಹೇಳಿ, ಪೆಪ್ಪರ್‌ಮೆಂಟ್ ಲಂಚವನ್ನಿತ್ತು ಅವಳನ್ನು ಸಮಾಧಾನಿಸಿದೆ. ಆದರೆ ಚೊಕೋಲೇಟ್ ಸವಿ ಮರೆಯಾದಂತೇ "ಬೂ ಕಲರ್" ನೆನಪು ಮತ್ತೆ ಮರಳುತಿತ್ತು. ಮನೆಗೆ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಎಲ್ಲರೂ ಸೇರಿ ಒರೆಂಜ್ ಕಲರ್ ಚಪ್ಪಲಿಯೇ ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದು, ಇದನ್ನು ಅದಿತಿಗಾಗಿಯೇ ಮಾಡಿಸಿದ್ದು, ಇದ್ರಲ್ಲಿ ಪುಟ್ಟಿ ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕಾಣ್ತಾಳೆ...ಎಂದೆಲ್ಲಾ ಪೂಸಿ ಹೊಡೆದು, ಅವಳ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ "ಲಾಲ್‌ಬಾಗ್" ಇಟ್ಟಾಗಲೇ ಅವಳೂ ಒಪ್ಪಿ ಹಾಕಿಕೊಂಡದ್ದು! [ನನ್ನವರು ಅದಿತಿಯ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಹೂ ಇಡುವುದಕ್ಕೆ ಲಾಲ್‌ಬಾಗ್ ಅನ್ನುತ್ತಾರೆ :)]

ಮತ್ತೊಂದು ದಿನ ನಾನು ಚಾರ್ಟ್ ತೋರಿಸಿ, ಕನ್ನಡ ಸ್ವರ್ಣಮಾಲೆಗಳನ್ನು ಕಲಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅ - ಅಮ್ಮ, ಆ-ಆನೆ, ಎಂದು ಹೇಳಿ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದಂತೇ ಆಕೆ "ನೀ ಚುಮ್ಮಿರು ಅಮ್ಮ.. ಅ-ಅಮ್ಮ ಅಲ್ಲ, ಅ-ಅರಸ.... ಟೀಚಲು ಅದನ್ನೇ ಹೇಕೊಟ್ಟಿದ್ದು.."ಎಂದಾಗ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಿಟ್ಟು ಬಂದಿತ್ತು ಟೀಚರ್ ಮೇಲೆ. ನನ್ನ ಜಾಗವನ್ನು ಕಸಿದು ಯಾರೋ ಹೇಳಹೆಸರಿಲ್ಲದ ಅರಸನಿಗೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ. ಆದರೂ ಅವಳ ಹಠಕ್ಕೆ ತಲೆಬಾಗಿ ಅ-ಅರಸ ಎಂದೇ ಹೇಳಬೇಕಾಯಿತು. ಮುಂದೆ ನ-ನರಿ ಎಂದು ಹೇಳಿಕೊಡುವಾಗ ಥಟ್ಟೆಂದು ಆಕೆ ನ-ಫೋಕ್ಸ್ ಎನ್ನಬೇಕೆ? ನ-ನರಿ, F for Fox ಎಂದು ನಾನಾವಿಧದಲ್ಲಿ ತಿಳಿಹೇಳಿದರೂ ಒಪ್ಪದ ಅವಳಜೊತೆ ನಾನೂ ನ-ಫೋಕ್ಸ್ ಹೇಳಬೇಕಾಯಿತು. ಪ್ಲೇಹೋಂ‌ನ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಹಾಗೂ ನನ್ನ ಕನ್ನಡ ಎರಡೂ ಜೊತೆ ಸೇರಿಯಾದ ಕಂಗ್ಲಿಷ್ ಚಿತ್ರಾನ್ನವನ್ನು ವಿಷಾದಿಂದಲೇ ಅರಗಿಸಿಕೊಂಡೆ.

ಈಗೇನೋ ಅವಳ ಕಲಿಕೆಯ ಹುಮ್ಮಸ್ಸು ಎಲ್ಲೆಯನ್ನು ಮೀಟಿದೆ. ಹೊಸತನದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವೂ ಹುರುಪಿನಿಂದಲೇ ಕೂಡಿರುತ್ತದೆ ಅನ್ನಿ. ಈಗ ಪ್ಲೇಹೋಂ‌ನಿಂದ ಬಂದಕೂಡಲೇ "ಅಮ್ಮ ಪುಟ್ಟಂಗೆ ಓದ್ಸು..." ಅನ್ನೋಳು, ಮುಂದೆ ಮಲ್ಗಬೇಡ, ಓದ್ಕೋ ಇಂದ್ರೂ ಕೇಳ್ದೇ ಹಠಮಾಡೋ ದಿನವೂ ಬರುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವುದು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಗೊತ್ತು ಬಿಡಿ. ಅವತ್ತೂ ಹಾಗೇ...ಬಂದವಳೇ ಅವಳ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಚಿತ್ರಗಳುಳ್ಳ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಹಿಡಿದು ಕುಳಿತಳು. ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸುತ್ತಾ ಅವುಗಳ ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಳು. ನಾನೂ ಅಲ್ಲೇ ಕುಳಿತು ಪೇಪರ್‌ಮೇಲೆ ಕಣ್ಣಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ. ಇದ್ದಕಿದ್ದಂತೇ ಅವಳು "ಅಮ್ಮಾ..ಅಜ್ಜಿ ಹತ್ರನೂ ಚೂಷ್ಮ ಇದ್ದು ಅಲ್ದಾ.."ಎಂದು ಕೇಳಲು ನನಗೆ ಅರ್ಥವೇ ಆಗಲಿಲ್ಲ. "ಎಂಥದ್ದೇ ಅದು ಚೂಷ್ಮ? ಎಲ್ಲಿದ್ದೆ ಅಜ್ಜಿ ಹತ್ರ?" ಎಂದು ಕೇಳಿದ್ದೇ ತಡ ಕೈಯಲ್ಲಿದ್ದ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ನನಗೆ ಕೊಟ್ಟು ಚಷ್ಮ(ಕನ್ನಡಕ)ದ ಚಿತ್ರವನ್ನು ತೋರಿದಳು. ಈಗಲೂ ಅಮ್ಮನ ಕನ್ನಡಕವನ್ನು ನೋಡಿದರೆ, ಚೂಷ್ಮದ ನೆನಪೇ ಆಗುತ್ತದೆ ನನಗೆ :)

ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯವನ್ನು ಹೋಲಿಸಿಕೊಂಡರೆ ಅರಿಯದ ಬೆರಗು ಮೂಡತ್ತದೆ ಅದಿತಿಯನ್ನು ಕಂಡಾಗ. ನನ್ನ ಮಾನಸ ಸಹೋದರನೊಬ್ಬ ಹೇಳುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ. `ಈಗ ಎರಡು ವರುಷಗಳ ಮಧ್ಯೆಯೂ Generation Gap ಇದುತ್ತದೆಯಕ್ಕ' ಎಂದು. ನನ್ನ ಕಳೆದುಹೋದ ಬಾಲ್ಯ ಹಾಗೂ ಈಗ ನೋಡುತ್ತಿರುವ ಪುಟ್ಟಿಯ ಬಾಲ್ಯದ ನಡುವೆ ಬಹಳ ದೊಡ್ಡ Gap ಇದೆ...ನಿಜ. ಆದರೆ ಮತ್ತೆ ಬರದ ಬಾಲ್ಯದ ಆ ಸವಿದಿನಗಳ ಬೇಸರ ಮಗಳ ಬಾಲ್ಯದ ಅನುಭೂತಿಯಲ್ಲಿ ಮರೆಯಾಗುತ್ತಿದೆ. ಎರಡೂವರೆ ವರುಷದ ಈ ಪೋರಿಯ ತುಂಟಾಗಳ ನಡುವೆಯೆಲ್ಲೋ ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯವೂ ಹಸಿರಾಗುತ್ತಿದೆ.

-ತೇಜಸ್ವಿನಿ