ತಪ್ತ

ಹನಿಯಲೆಂದೇ ಸಿದ್ಧವಾಗಿಹ ತುಂಬಿದ ಮನ,
ಬಿಳಿ ಮೋಡಗಳ ನಡುವೆ ರಾಟೆ ತಿರುಗಿಸುವ ಕರಿ ಚಂದ್ರ....
ಅಂಚಿಂದೆದ್ದು ಬರುತಿವೆ ಕೆಂಬಣ್ಣದ ಕೋಲ್ಮಿಂಚುಗಳು,
ಸಿಡಿಲು-ಗುಡುಗುಗಳೆಲ್ಲಾ ಮೌನದೊಳು ಮಗುಮ್ಮಾ!

ಆರೋಹಣದಲ್ಲಿಹ ಎದೆಬಡಿತ,
ಅವರೋಹಣದಲ್ಲಿರುವ ಉಸಿರು,
ಒಳಸರಿದ ಕೆಳ್ದುಟಿ, ಮಂದ್ರಕ್ಕಿಳಿದ ಕಸುವು.

ಕರವಸ್ತ್ರವಾಗದ ಕವಿತೆ,
ಕಂಡಷ್ಟೇ ಕಾಣಿಸಿದ ಕಡಲು,
ಅಪಸ್ವರ ನುಡಿಸುತಿದೆ ಮುರಿದು ಬಿದ್ದ ಕೊಳಲು...

ಕತ್ತಲ ಹುಡುಕಿ ಹೊರಟರೆ,
ಬೆಳಕೇ ಕಣ್ಮುಚ್ಚುವುದು..!
ಇರದುದರೆಡೆ ತುಡುಯುವುದು
ಎರಡು ದೋಣಿ ಪಯಣವು!

~ತೇಜಸ್ವಿನಿ