ಸತ್ಯನಾರಾಯಣನಡಿಯಲ್ಲಿ...

CopyRight:Tejaswini Hegde

ಮೂಡಣದ ರವಿ ಹೊಸ ಬಾಳಿನೋದಯವ
ಹೊತ್ತು ತಂದಿದ್ದ ಆ ದಿನ...
ಕೈಗೆ ಕೈಯಬೆಸೆದು ಏಳು ಹೆಜ್ಜೆಯನಿಟ್ಟ-
ಆ ಸುದಿನದ ಮರುದಿನ..
ಉಷೆಯ ರಂಗನ್ನೇ ಕೆನ್ನೆಗೇರಿಸಿಕೊಂಡು
‘ಸತ್ಯನಾರಾಯಣನ’ ಕರೆದು
‘ಜೋಡಿ’ ಪೂಜೆಗೈದ ಆ ಕ್ಷಣ..
ಹಿರಿಯರ ಹಿತೋಪದೇಶ,
ಕಿರಿಯರ ಕೀಟಲೆ...
ಗೆಳೆಯರ ಚಟಾಕಿಯ ನಡುವೆ
`ನಾರಾಯಣ' ಬಂದು ಹೋಗಿದ್ದೇ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ!

ಆಶೀರ್ವದಿಸಿದ ಪುರೋಹಿತರು
ಹಸಾದವನಿತ್ತು ಅವನ ಕೈಗೆ,
‘ಅರ್ಧ ನಿನಗೆ ಉಳಿದರ್ಧ ಅರ್ಧಾಂಗಿಗೆ’ ಎಂದಾಗ...
ಮೊದಲಬಾರಿ ನಾ ಪೂರ್ಣಗೊಂಡ ಭಾವ..
ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣೊಳಗೂ ತಿಂಗಳಬೆಳಕಿನ ತಂಪು

ಪತಿಪರಮೇಶ್ವರನ ಕಾಲಿಗೆರಗಿ
ಸ್ವೀಕರಿಸೆಂದು ಹಿರಿಯರೆಂದಾಗ,
ತಲೆಯೆತ್ತಿದ್ದೆ ನನ್ನೊಳಗಿನ ನಾನು...
‘ಎದೆಯೊಳಿದ್ದರೆ ಸಾಕಲ್ಲ... ಕಾಲಿಗೆ ಬೇರೆ ಬೇಕಿಲ್ಲ’
ನೀನೆಂದಾಗ, ನಸುನಕ್ಕಾಗ ಮಾತ್ರ
ಮನಸು ನಿನ್ನಡಿಗಳತ್ತ ಬಾಗಿತ್ತು..
ಕೈಗಳು ಅದನನುಸರಿಸಿದ್ದವು.

ಏರುವಿಕೆಯ ಹಂತವ, ಇಳಿಯುವಿಕೆಯಿಂದಲೇ
ತಿಳಿ ತಿಳಿಸಿದ ಈ ಸಂ-ಸಾರದ ಗುಟ್ಟು
ರಟ್ಟಾದಷ್ಟೂ ಗುಟ್ಟಾಗೇ ಉಳಿದಂತಿದೆ...
ಸೋತು ಗೆಲ್ಲುವ... ಗೆದ್ದೂ ಗೆಲ್ಲದಿರುವ
ಈ ಬದುಕಿನಾಟದಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬರೂ ಸಮಾನರು
ಎಂದು ಸಾರಿದ ಆ ಸತ್ಯನಾರಾಯಣನ
ಸದಾ ನೆನೆ ನೆನೆದು ನಮಿಸುವೆ

-ತೇಜಸ್ವಿನಿ ಹೆಗಡೆ.